دایان در زبان های محلی غرب ایران هم به معنای مادر یا مادران است؛ و هم به عنوان اسم خاص برای دختران.
این نام همچنین تداعی کننده دایانا ست؛ الهه ی طبیعت در اساطیر رُمی و معادل آرتیمیس یونانی.
این تداعی از این جهت اهمیت می یابد که دایانا رام کننده ی عناصر وحشی طبیعت است، فصل مشترک انسان،
جانوران و درختان و آن جا که جنگل ها، زبان انسان را می فهمند؛ و این عنصر موسیقایی دایان است.
دایانا الهه صلح با جهان است؛ چنانکه موسیقی زبان صلح است؛ آرام کننده ی تندی و توحش و نرم کننده ی
زمختی هاست و زبان مشترک انسان و طبیعت.

اجرا: آنسامبل آوازی دایان
سوپرانو ۱: یکتا اعتمادی، پگاه عینکچی
سوپرانو ۲: سارا محسنی، نسیم شجاعی
آلتو ۱: مریم موفقی، سمیرا دیلمقانی
آلتو ۲: سمیرا محسنی، گلناز نویدان
آواز لالایی کردی: سحر لطفی
پیانو: پدرام افشاری، سیاوش لطفی
هم خوانان: نورا خلخی، سارا شعبان پور، مهتاب حقیقی
تنظیم کننده و رهبر: سیاوش لطفی

ناشر: موسسه ی خانه ی هنر منظومه ی خِرَد

فروشگاه اینترنتی لورکا